محسن پیام داد و گفت برم پیشش
بهش گفتم که پریودم و فعلا کار نمیکنم
البته دروغ گفتم
اگه کسی دیگه بود میرفتم اما محسن نه
چون هنوزم ازش میترسم
آدم خوبیه همیشه کمکم کرده اما از طرفی وقتایی که یه هر دلیلی
عصبانی میشه و همش رو توی رابطه خالی میکنه من اذیت میشم
میدونم که خودش هم اذیت میشه بعدش و بیشتر کمک‌هاش برای
اینه که عذاب وجدانش رو کمتر کنه و منم همیشه سعی میکنم
کاری نکنم تا اوضاع بدتر بشه اما توی این روزا انقد پرخاشگر و
بی حوصله ام که میدونم اگه برم پیشش ممکنه اوضاع خوب پیش نره
یه ساعت بعد از اینکه بهش گفتم نمیتونم بیام یکم پول ریخت
به کارتم
مثل همیشه پول رو برگشت زدم به کارتش
نه اینکه بحث غرور و شخصیت و این چیزا باشه نه من فقط نمیخوام
عادت کنم به اینکه کسی بهم پول بده و چشمم به کمک دیگران باشه
درسته کمک کردن به همدیگه خوبه اما زندگی من با کمک دیگران
درست نمیشه
پس همون بهتر که نذارم واسم توقع بشه کمک دیگران
به هرحال آدمیه دیگه
چندبار که کسی واسش کاری کنه دیگه میشه وظیفه و توقع
من نمیخوام همچین آدمی‌بشم
میدونم اگه دوبار کوتاه بیام و بگم اشکالی نداره کمکش رو قبول کنم
حتما بارهای بعدی هم میگم بذار قبول کنم و همین باعث میشه اگه
یه بار کسی کمکم نکنه ناراحت بشم که چرا کسی دستم رو نگرفت
پول رو که برگشت زدم توی تلگرام بهم پیام داد که مثلا دلیل بیاره
تا قانعم کنه قبول کنم اون کمک رو ولی بیشتر ناراحتم کرد
گفت اون بار که بعد از یه مدت طولانی دید من رو خیلی ضعیف
شده بودم و حتی توی رابطه هم متونست بفهمه که بدنم تحمل نداره
و منقبض میشه و حالت‌های بعد از خالی شدنم نشون میداد که قوی نیستم و چقد
لرزشم ادامه دار بود و بی جون شده بودم واسه‌ی همین اصرار میکرد
که بخوابیم چون میخواست یکم ریلکس بشم
نمیدونم شاید شنیدن این حرف‌ها لازم بود تا یکم بهم بربخوره و
بفهمم دارم ذره ذره آب میشم
از وقتی اومدم خونه‌ی م واقعا تحت فشارم
از نظر روانی داغونم و نه خواب درستی دارم و نه خوراک
حال و حوصله‌ی هیچ چیزی رو ندارم واقعا